سالمندان کنجکاو، با ریسک کمتری در مواجهه با آلزایمر روبرو هستند
بیش از شش میلیون نفر در ایالات متحده به زوال عقل مبتلا هستند که بر قابلیت‌های حافظه، زبان و حل مسائل آنان تأثیرگذار است. مطالعات حاکی از آن هستند که تغییراتی در شیوه زندگی مانند رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم، روابط اجتماعی، کنترل فشار خون و خواب کافی می‌تواند خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد. اکنون یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که داشتن ذهنی کنجکاو و اشتیاق به یادگیری، بررسی و کاوش در مسائل نو نیز می‌تواند در کاهش زوال عقل مؤثر باشد.
طبق گزارش نیویورک‌پست، آلن کاستل، روانشناس دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس و نویسنده اصلی این تحقیق، به همراه همکارانش به مطالعه تأثیر سن بر دو نوع کنجکاوی می‌پرداختند؛ یکی کنجکاوی به‌عنوان یک ویژگی شخصیتی و دیگری کنجکاوی موقعیتی.
کنجکاوی موقعیتی به تمایل آنی برای آموختن اطلاعات جدید اشاره دارد که هنگامی رخ می‌دهد که موضوعی توجه شما را جلب می‌کند. در حالی که کنجکاوی به‌عنوان یک ویژگی شخصیتی، نشان‌دهنده اشتیاق دائمی و قدیمی برای یادگیری و کسب تجربیات جدید است.
نویسندگان این پژوهش از ۱۲۰۰ بزرگسال با سنین ۲۰ تا ۸۴ سال، که میانگین سنی آن‌ها ۴۴ سال بود، دعوت کردند تا با تکمیل یک پرسشنامه آنلاین میزان کنجکاوی خود را سنجیده و مورد ارزیابی قرار دهند. این افراد به ۶۳ پرسش علمی و عمومی پاسخ داده و برای هر پاسخ ۲۰ ثانیه زمان داشتند.
شرکت‌کنندگان نه تنها به سوالات جواب دادند، بلکه درخواست شد که میزان اشتیاق و علاقه خود را به دانستن پاسخ صحیح ارزیابی کنند. آن‌ها همچنین برآوردی از اعتماد به نفس خود در صحیح بودن پاسخ‌ها ارائه دادند. این ارزیابی‌ها به محققان این امکان را داد که ارتباط بین سطح کنجکاوی و اعتماد به نفس شرکت‌کنندگان را نیز بررسی کنند.
محققان در یافته‌های خود متوجه شدند که علاقه افراد به یادگیری اطلاعات جدید—که معیاری برای سنجش کنجکاوی موقعیتی است—در اوایل دوره بزرگسالی کاهش و در نیمه دوم بزرگسالی افزایش می‌یابد و این روند تا دوران پیری همچنان ادامه دارد.
این مطالعه افاده می‌کند که جوانان در به‌دست آوردن دانش، مهارت‌ها و فرصت‌هایی که برای موفقیت در تحصیل، شغل و خانه لازم است، فعال هستند. دوران میانسالی معمولاً به پرداخت وام مسکن و پرورش فرزندان اختصاص می‌یابد، دورانی که بسیاری از افراد از کاهش میزان خوشحالی خود خبر می‌دهند. اما با خروج فرزندان از خانه و بازنشستگی، آن‌ها می‌توانند به علایق خود بپردازند و کنجکاوی موقعیتی‌شان افزایش یابد.
کاستل بیان می‌کند که این یافته‌ها با برخی از پژوهش‌های او در زمینه “نظریه گری” همخوانی دارد؛ «این بدان معناست که با افزایش سن، ما تمایل نداریم یادگیری را متوقف کنیم، بلکه تنها دانش و تجربیات مورد علاقه خود را می‌کنیم.»
او همچنین تأکید کرد که افرادی که کنجکاوی موقعیتی بالاتری داشتند، معمولاً کنجکاوی شخصیتی بیشتری نیز از خود نشان می‌دهند و برعکس.
این نتایج در نشریه پلوس‌وان (PLOS One) منتشر شده است.
تحقیقات دیگر نیز نشان می‌دهند که فعالیت‌های چالشی برای مغز، مانند پازل‌ها و بازی‌های فکری، ممکن است با کمک به حفظ توانایی‌های شناختی، خطر زوال عقل را کاهش دهند. کاستل می‌گوید: «بسیاری از افراد سالمند که با آن‌ها گفتگو می‌کنم، بر این باورند که حفظ کنجکاوی در طول زندگی می‌تواند مؤثر باشد. این موضوع با مطالعاتی که نشان می‌دهد افرادی در مراحل اولیه زوال عقل ممکن است نسبت به علایق قبلی خود بی‌علاقه شوند، همخوانی دارد.»
