۱۰ محوطه abandoned در جهان که به مقاصد گردشگری جذاب تبدیل گشته‌اند
مکان‌های متروکه در سرتاسر جهان، از جمله در ژاپن، انگلستان و استرالیا، به‌دلیل فضای اسرارآمیز خود به جاذبه‌های خاص و جذابی برای گردشگران تبدیل شده‌اند.
به نقل از سلام نو و با استناد به کجارو، مکان‌های متروکه در سرتاسر دنیا، از جمله در ژاپن، انگلستان و استرالیا، به‌دلیل محیط نامشخص خود به جاذبه‌های منحصر به فرد و هیجان‌انگیز برای بازدیدکنندگان تبدیل شده‌اند.
این مکان‌های خالی از سکنه ممکن است به‌نظر ترسناک بیایند، اما در عین حال، جذابیت زیادی دارند. نقاطی نظیر یک دبیرستان قدیمی، یک خانه ویرانه یا یک کشتی غرق‌شده می‌توانند هیجان را برای تماشاگر به ارمغان آورند و همچنین پنجره‌ای به گذشته باز کنند. در اقصا نقاط جهان، از جمله ایتالیا، استرالیا، ژاپن، دانمارک و غیره، مکان‌های متروکه منحصربه‌فردی وجود دارند که امروزه به جاذبه‌های گردشگری محبوبی تبدیل شده و تجربه‌ای به یادماندنی را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌آورند.
جزیره هاشیما؛ ژاپن
جزیره «هاشیما» (Hashima)، همچنین به نام «گانکان‌جیما» (Gunkanjima) شناخته می‌شود، جزیره‌ای متروکه است که در نزدیکی ناگازاکی (Nagasaki) در ژاپن واقع شده است. این جزیره به‌عنوان مشهورترین جزیره بین ۵۰۵ جزیره غیرمسکونی اطراف سواحل ناگازاکی شناخته می‌شود. در گذشته، هاشیما به‌عنوان یکی از مراکز مهم استخراج زغال‌سنگ شناخته شده بود و در زمان اوج خود، امکاناتی شامل بیمارستان، مدرسه، فروشگاه، معبد و زیارتگاه داشت. در سال ۲۰۱۵ میلادی، این جزیره به‌خاطر اهمیت تاریخی و صنعتی‌اش به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه گردید. امروزه، هاشیما با ساختمان‌های بتنی فرسوده و فضای مرموزش، یکی از جذاب‌ترین مقاصد گردشگری ژاپن برای علاقه‌مندان به تاریخ و ماجراجویی به شمار می‌آید.
شهر کولمانسکوپ؛ نامیبیا
در دل صحرای نامیب در جنوب آفریقا، شهری متروکه به نام «کولمانسکوپ» (Kolmanskop) وجود دارد. این شهر ابتدا به دلیل معادن الماسش شناخته می‌شد. در دهه ۱۹۳۰ میلادی، فعالیت‌های معدنی در این منطقه به‌سرعت به پایان رسید. تا سال ۱۹۵۶ میلادی، ساکنان این شهر کاملاً آن را ترک کردند و خانه‌ها به مرور با شن و ماسه پر شدند. در سال ۲۰۰۲ میلادی، یک شرکت خصوصی محلی مجاز به بازگشایی کولمانسکوپ به‌عنوان یک مقصد گردشگری شد. این شهر متروکه امروزه تقریباً ۳۵ هزار گردشگر را هر سال به خود جلب می‌کند.
شهر کراکو؛ ایتالیا
شهر «کراکو» (Craco) در جنوبی‌ترین بخش منطقه «باسیلیکاتا» (Basilicata) واقع شده و در ارتفاع بالایی قرار دارد و اکنون به‌طور کامل خالی از سکنه است. امکان دسترسی به این شهر با خودرو وجود دارد، اما استفاده از موتورسیکلت به‌عنوان یک روش ایده‌آل برای بازدیدکنندگان در نظر گرفته می‌شود. این شهر تا سال ۱۹۶۳ میلادی جمعیتی کمتر از ۲۰۰۰ نفر داشت. با وقوع حوادث طبیعی، بسیاری از ساکنان ناگزیر به ترک خانه‌های خود شدند. در سال ۱۹۷۲ میلادی، سیلاب شدیدی به این منطقه آسیب رساند و درپی آن، در سال ۱۹۸۰ میلادی، زلزله‌ای شدید باعث وارد آمدن صدمات بیشتر گردید. پس از این حوادث، کراکو متروکه شد.
فانوس دریایی روب‌یرگ کْنوده؛ دانمارک
فانوس دریایی «روب‌یرگ کْنوده» (Rubjerg Knude) در سواحل دریای شمال در دانمارک واقع گردیده است. این فانوس دریایی برای نخستین بار در سال ۱۹۰۰ میلادی روشن شد و تا سال ۱۹۶۸ میلادی به کار خود ادامه داد. در سال‌های بعد، فانوس به عنوان موزه و کافه استفاده شد، اما فرسایش ناشی از دریا عملکرد این نهادها را متوقف کرد. ثبت شده بود که این فانوس تا سال ۲۰۲۳ میلادی به دریا سقوط می کند، اما در سال ۲۰۱۹، این ساختار به فاصله ۷۰ متری دور از ساحل منتقل شد تا حداقل تا سال ۲۰۶۰ میلادی در امان بماند. این فانوس بخش محبوبی از جاذبه‌های گردشگری است که سالانه حدود ۲۵۰ هزار بازدیدکننده را جذب می‌کند.
مجتمع بیمارستانی بلیتس-هایلشتاتن؛ آلمان
«مجتمع بیمارستانی بلیتس-هایلشتاتن» (Beelitz-Heilstätten) در آلمان که قدمتی بیش از ۱۰۰ سال دارد، در دوران جنگ‌های جهانی اول و دوم به عنوان یک مرکز درمانی نظامی فعالیت کرد. این بیمارستان پیش‌تر بزرگ‌ترین مرکز درمان بیماری‌های ریوی در جهان محسوب می‌شد؛ اما از زمان ترک نیروهای نظامی اتحاد جماهیر شوروی سابق در سال ۱۹۹۵ میلادی، به مدت ۲۵ سال به حالت متروکه درآمده است.
دژهای دریایی ماونسل؛ انگلستان
دژهای دریایی «ماونسل» (Maunsell) که در دهانه «رودخانه تیمز» (River Thames) قرار دارند، در سال ۱۹۴۲ میلادی برای حفاظت از لندن در برابر تهدیدات دریایی و هوایی در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شدند. این برج‌ها در دهه ۱۹۵۰ میلادی غیر فعال گردیدند و پس از آن به مدت سال‌ها به‌عنوان ایستگاه‌های رادیویی مورد استفاده قرار گرفتند. در ابتدا، هفت برج با پل‌های فولادی به یکدیگر متصل بودند، اما امروزه تعداد آن‌ها کاهش یافته و پل‌های ارتباطی دیگر ایمن نیستند. تنها راه برای بازدید از این دژها، یک سفر قایقی در سواحل بریتانیا است؛ اگرچه ورود به داخل دژها ممکن نیست.
کشتی اس‌اس ایرفیلد؛ استرالیا
کشتی «اس‌اس ایرفیلد» (SS Ayrfield) به‌عنوان یکی از چندین شناور موجود در بندر سیدنی به شمار می‌آید. این کشتی برای ۶۰ سال خدمت‌رسانی انجام شد و در طول جنگ جهانی دوم برای انتقال تجهیزات به نیروهای آمریکایی در اقیانوس آرام مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن، این کشتی مسئول حمل زغال‌سنگ در استرالیا گردید. در سال ۱۹۷۲ میلادی، کشتی غرق‌شده اس‌اس ایرفیلد به مرکز بازیافت فرستاده شد؛ اما با تعطیلی این مرکز، کشتی به خلیج منتقل شد و بخش‌هایی از آن به تدریج غرق شدند و روی بستر آب قرار گرفتند. به مرور زمان، درختان مانگرو در دل کشتی رشد کردند و اکنون این محل به یک جاذبه گردشگری در استرالیا تبدیل شده است که با قایق‌های خصوصی می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد.
مجموعه مسکونی تیاندوچنگ؛ چین
«تیاندوچنگ» (Tianducheng) که در سواحل شرقی چین و در فاصله‌ای بیش از ۸۰۰۰ کیلومتری از پاریس واقع شده، با عنوان «پاریس شرق» شناخته می‌شود. این مجموعه مسکونی لوکس با هدف بازآفرینی نمای شهر پاریس طراحی شده و دارای بخش‌هایی مشابه میدان شانزه‌لیزه، طاق پیروزی و همچنین یک برج ایفل به ارتفاع ۱۰۸ متر است. با اینکه بسیاری از واحدهای مسکونی همچنان خالی باقی مانده‌اند، این شهر توانسته گردشگران زیادی از داخل و خارج چین را جلب نماید.
برج ناقوس دریاچه رشن؛ ایتالیا
«برج ناقوس دریاچه رشن» (Lake Reschen Bell Tower) که مربوط به کلیسایی که در قرن چهاردهم ساخته شده، در حال حاضر در زیر آب یک دریاچه مصنوعی پنهان شده است. در فصل زمستان، وقتی که سطح آب یخ می‌زند، بازدیدکنندگان می‌توانند روی دریاچه قدم بزنند. این برج یادگار تنها روستای تاریخی کورون در شمال ایتالیا به شمار می‌رود؛ روستایی که در سال ۱۹۵۰ میلادی به منظور ساخت یک دریاچه به زیر آب رفت. در سال ۲۰۲۱ میلادی، با کاهش سطح آب، بقایای این روستا که سال‌های زیادی پنهان مانده بود، مجدداً نمایان شد.
زندان متروکه رومو؛ استونی
نزدیک شهر کوچک «رومو» (Rummu) در استونی، ویرانه‌های یک اردوگاه زندان به نام رومو مشخص است که به مقصدی پرطرفدار برای تفریح در کنار ساحل تبدیل گردیده است. این زندان در زمان اتحاد جماهیر شوروی و در کنار معدن سنگ آهک تأسیس شد؛ جایی که زندانیان مجبور به انجام کار اجباری بودند. با استقلال استونی در سال ۱۹۹۱ میلادی، فعالیت‌های معدن و زندان متوقف شد. پس از مدتی، آب‌های زیرزمینی به داخل معدن نفوذ کرده و دریاچه‌ای طبیعی شکل گرفت که بقایای بعضی از سازه‌ها را درون خود غوطه‌ور کرد. هنوز بخش‌هایی از زندان از سطح خاک قابل رؤیت است. این مکان به مکانی دوست‌داشتنی برای غواصانی تبدیل شده است که به دنبال ماجراجویی در میان بقایای غرق‌شده هستند.
