تمامی ما در سایه نظارت کارتال به عقب رفتیم
طبق گزارش سلام نو گئورگی گولسیانی درباره تجربه خود در باشگاه پرسپولیس صحبت کرد. او به طور خاص به فصل گذشته اشاره کرد و علت‌های عدم موفقیت تیم را بیان نمود. این دفاع گرجستانی در بخشی از گفت‌وگویش به نقش کارتال در پرسپولیس پرداخت و او را دیکتاتوری خواند که نتوانست تغییرات مثبتی در تیم ایجاد کند.
در ادامه، مصاحبه گئورگی گولسیانی با ایسنا را می‌خوانید:
* بیایید در مورد پرسپولیس صحبت کنیم. شما سه سال در این تیم بودید و در پایان، شرایط به گونه‌ای پیش رفت که تیم نتوانست در سال گذشته هیچ جامی کسب کند. این وضعیت چگونه پیش آمد؟
فصل برای ما رویه سختی بود. ما فصل را با یک مربی آغاز کردیم و در ادامه به تغییراتی دچار شدیم. ابتدا گاریدو، سپس کریم و در نهایت آقای کارتال. نکته‌ای که بیشترین تأثیر را بر ناکامی‌های پرسپولیس در فصل گذشته داشت، عدم برگزاری مسابقات در ورزشگاه آزادی بود. وقتی پرسپولیس در آزادی بازی نمی‌کند، انگیزه بردن از بازیکنان کاسته می‌شود. به همین خاطر، عدم بازی در آزادی آسیب زیادی به ما زد.
* در ابتدای فصل، آقای گاریدو به عنوان سرمربی پرسپولیس منصوب شد و فشار زیادی بر او بود. شرایط به گونه‌ای پیش رفت که پرسپولیس عملاً نتوانست در آسیا اثرگذار باشد. از نظر فنی نظر شما درباره گاریدو چیست؟
گاریدو مربی قابل احترامی بود، اما برای یک خارجی که برای اولین بار وارد ایران می‌شود، کار بسیار دشواری است و باید شانس نیز در این مسیر همراهش باشد. گاریدو در پرسپولیس لحظات خوب و بدی را تجربه کرد. من نیز تجربه‌های مثبتی با او داشتم، اما همان‌طور که ذکر کردم، برای این شخص خارجی، خوش‌شانسی هم ضروری بود.
* حالا می‌خواهیم در مورد فصل گذشته و جزئیات آن صحبت کنیم. به نظر می‌رسد ضعف‌هایی در خط دفاع وجود داشت، به ویژه در زمینه ضربات ایستگاهی، که باعث شد پرسپولیس گل‌های زیادی دریافت کند. آیا می‌خواهید در این باره توضیح دهید؟
شما منتظر یک پاسخ مشخص از من هستید، اما واقعاً این سوال جواب روشنی ندارد. ما بازیکنان فصل گذشته‌ای هستیم که در ضربات ایستگاهی عملکرد بهتری داشتیم. منطقی نیست که همه مشکلات را به کیفیت بازیکنان مرتبط کنیم. جزئیاتی در این خصوص وجود دارد. در ضربات ایستگاهی، نظم و دیسیپلین و حتی کمی شانس هم باید وجود داشته باشد. نظم تیمی در این مسائل اهمیت دارد و هر بازیکن باید وظیفه خود را به درستی انجام دهد. اگر فرم ایده‌آل نداشته باشید، ممکن است دچار مشکلاتی شوید و از این جهت گل بخورید. اگر بخواهیم گاریدو را به خاطر این موضوع سرزنش کنیم، درست نیست زیرا همین تعداد گل را در زمان آقای کارتال نیز دریافت کردیم. همچنین اگر بخواهیم بازیکنان را سرزنش کنیم نیز منطقی نیست زیرا ما با همین ترکیب قبلاً روی ضربات ایستگاهی گل نمی‌خوردیم. در مورد این مسئله سوال خوبی مطرح می‌شود، اما واقعیت این است که پاسخ واحد و روشنی وجود ندارد. من نمی‌توانم بگویم علت این گل‌خوردن فقط به دلیل مشخصی بود. شاید نظم و انضباط تیمی‌مان تغییر کرده بود.
حالا می‌خواهم درباره آقای کارتال صحبت کنیم. وقتی او به پرسپولیس آمد، انتظار می‌رفت تغییرات مثبتی ایجاد کند. وضعیت کار با کارتال چگونه بود؟
ابتدا باید بگویم که او به فرهنگ ترکیه تعلق دارد. کار او در فنرباغچه موفق بود، اما برای اولین بار به عنوان یک خارجی در کشوری دیگر فعالیت می‌کرد. واقعیت این است که کارتال بزرگ‌تر از آنچه که حقیقتاً هست، به نظر می‌رسید. شاید او مربی خوبی باشد، اما به عنوان یک مربی سطح بالا محسوب نمی‌شود. او ساعاتی از روز را صرف کار بر روی تیم می‌کرد، اما من هیچ تفاوتی را نسبت به قبل احساس نکردم. از نظر کیفیت هیچ چیز مثبت نشد. در مقایسه با دوره اوسمار، که او آمد و تمامی جنبه‌های بازی، روحیه تیم، نتایج و فضای رختکن را دگرگون کرد، در زمان کارتال هیچ تغییر محسوس یا مثبتی مشاهده نشد. به نوعی کارتال به عنوان یک دیکتاتور عمل می‌کرد. همانند یک فرمانروا، یا به نوعی مانند آتاتورک. او می‌خواست خود را در مقام یک دیکتاتور قرار دهد و این یک ارزیابی صادقانه من از کارتال است.
* پرسپولیس در سال گذشته سه جام را از دست داد و در لیگ قهرمانان آسیا هم نتوانست از گروه خود صعود کند. در حالی که سال‌های قبل موفقیت‌های زیادی کسب کرده بود. دلیل ناکامی فصل گذشته را در چه می‌دانید؟
در پاسخ به این سوال هم هیچ جواب مشخصی وجود ندارد. بازیکنان همان بازیکنان قبل بودند، اما برخی جزئیات در میران باشگاهی تأثیرگذارند. مانند یک عضو زنده، باشگاه ممکن است دستخوش تغییراتی شود. نکات متعددی در مدیریت باشگاه وجود دارد. برای مثال، شرایط استادیوم، مربی، و برخی از جزئیات مانند شرایط تمرینی باید بررسی شوند. ما در ابتدای فصل دسترسی مناسبی به زمین تمرین نداشتیم و نکته دیگر این است که نمی‌توان انتظار داشت هر سال قهرمان شویم. درست است که هواداران از ما انتظار دارند که هر سال قهرمان لیگ، جام حذفی و سوپرجام شویم، اما در سال گذشته با مشکلاتی مواجه شدیم. دلایل منطقی و توجیهی وجود داشت که ما چنین نتیجه‌ای را رقم زدیم.
* یکی از مواردی که در مورد فصل گذشته پرسپولیس مطرح می‌شد، اختلاف بین بازیکنان بود. واقعاً چه خبر بود؟
در واقع هیچ تنشی در رختکن وجود نداشت. اما برخی بازیکنان مطرح می‌کردند که می‌خواهند کاپیتان شوند و در مقابل بازیکن دیگری از نفساسی هم مدعی بود که او باید کاپیتان باشد و مربی نیز گزینه‌های دیگری را برای کاپیتانی می‌گفت. درست است که اختلاف نظرهایی وجود داشت، اما موضوع خاصی نبود. ما فضای مثبت و خوبی در رختکن داشتیم و نمی‌توانم نکته بدی در مورد تیم‌مان بیان کنم.
* شما سه سال در پرسپولیس حضور داشتید و جام‌های زیادی کسب کردید و در نهایت جدا شدید. از آن سال‌ها برای ما روایت کن.
هر لحظه‌ای که در پرسپولیس سپری کردم، برایم خاص و به یاد ماندنی بود. صادقانه بگویم، اکنون که از پرسپولیس جدا شده‌ام و تیم ندارم، در ادامه مسیرم دچار مشکل هستم. روزانه انرژی زیادی از پرسپولیس می‌گرفتم. حالا که از پرسپولیس دور شده‌ام، از نظر احساسی برایم دشوار است که با تیم دیگری ادامه دهم. تصور کنید که یک تیم معمولی با من تماس می‌گیرد و می‌گوید، سلام گئورگی، حال شما چطور است؟ آیا دوست داری به تیم ما بپیوندی؟ در این‌گونه مواقع، احساس دلچسبی ندارم. قلبم نمی‌تواند با آن‌ها همراستا شود. پرسپولیس در قلب من جای دارد. در دنیای فوتبال پیش می‌آید که مربی شما را به خدمت بگیرد و سپس مربی دیگری بیاید که شما را نخواهد. این امر در فوتبال عادی است و موضوع غیرمعمولی نیست. حالا من سعی می‌کنم خودم را با انگیزه حفظ کنم تا بتوانم به مسیرم ادامه دهم. هر روز، تا ۶ ساعت تمرین می‌کنم. بدون هیچ وقفه‌ای و این انگیزه‌ای برای من است. خود را برای آینده آماده می‌کنم تا به یک تیم معمولی بپیوندم. امسال، سال جام جهانی است و تیم ملی گرجستان نیز بازی‌های مهمی در مسیر صعود به جام جهانی پیش رو دارد. باید با کشورهای بلغارستان، اسپانیا و ترکیه مسابقه دهیم که این بازی‌ها برای ما از اهمیت بالایی برخوردار هستند.
* آیا فکر می‌کنید که به دلیل اینکه کارتال از ترکیه آمده و شما گرجستانی هستید، این موضوع بر تصمیم او درباره قرار گرفتن در لیست مازاد شما تأثیرگذار بوده است؟
قطعاً این مسئله نمی‌تواند تأثیرگذار باشد و به هیچ وجه منطقی نیست. نخست اینکه او (کارتال) سرمربی تیم ملی ترکیه نیست. البته شاید بخواهد سرمربی این تیم شود و اگر این هدف را دنبال می‌کند، شاید بهتر باشد ما در برابر ترکیه پیروز شویم تا شاید ونچنزو مونتلا را از سمتش خارج کنند و کارتال به سمت سرمربی‌گری تیم ملی ترکیه برسد. با این حال، فکر نمی‌کنم چنین اتفاقی بیفتد چون کارتال در حدی است که بتواند سرمربی تیم ملی ترکیه باشد. اگر به خاطر داشته باشید، زمانی که کارتال قرارداد با پرسپولیس را امضا کرد، اولین بازی‌ای که مشاهده کرد در برابر تراکتور بود که من در آن مسابقه گل زدم و بازی را دو بر صفر در ورزشگاه آزادی پیروز شدیم. از همان شروع، کارتال هیچ برقراری ارتباطی با من نداشت و هیچ انگیزه‌ای به من نداد. او واقعاً از نظر رو به پایین آورده بود. همچنین نام هیچ بازیکنی وجود ندارد که زیر نظر کارتال پیشرفت کرده باشد. اکثر بازیکنان تحت هدایت کارتال افت کردند. اگرچه مصدومیت‌هایی داشتم که به برخی مسابقات نرسیدم، اما در واقع همیشه آماده بوده‌ام. با این حال در مواقعی می‌پرسم چرا کارتال نخواست قرارداد من را تمدید کند. جوابی برای این سوال ندارم. البته کسی در باشگاه به من گفت شاید به دلیل مصدومیت زانویی من باشد. درست است که زانوی من دچار مشکل است، اما این مصدومیت هشت ساله است و هیچ زمان بازی‌ای را به خاطر آن از دست ندادم. من به خوبی از زانوی خود مراقبت می‌کنم. خانه من تقریباً به یک مرکز پزشکی تبدیل شده است. وقتی می‌گویم می‌توانم بازی کنم، واقعاً می‌توانم بازی کنم.
* بنابراین با این وضعیت، تمایل به ماندن در پرسپولیس داشتی. درست است؟
قطعاً دوست داشتم یک فصل دیگر در اینجا بمانم. به خاطر تیم ملی گرجستان و پرسپولیس. برنامه‌ام این بود که بعد از یک یا شاید دو فصل از فوتبال خداحافظی کنم. انگیزه‌ام این بود که با پرسپولیس قهرمان شوم و با گرجستان به جام جهانی صعود کنم. اما حالا نمی‌دانم چه باید بکنم. یک روز برنامه‌ای برای فردا دارید، اما به یکباره دیدید که همه چیز تغییر کرده است.
* به عنوان یک بازیکن خارجی که با پیراهن پرسپولیس به رکورد ۱۰۰ بازی دست یافته‌ای، چرا تقدیری از شما به عمل نیامد و حتی پیراهنی از طرف باشگاه به شما داده نشد؟
این درست است، من از این موضوع ناراحت شدم. وقتی یک بازیکن جدید به تیم می‌آید، با گل به او خوشامد می‌گویند، اما وقتی از باشگاه می‌روید، هیچ مراسمی برای شما در نظر گرفته نمی‌شود. بازی صدم من به عنوان یک بازیکن خارجی برای پرسپولیس خیلی مهم بود. من انتظار داشتم پیراهن مربوط به این بازی به من تقدیم شود. فکر می‌کردم در بین نیمه یا بعد از بازی به من داده می‌شود زیرا در آن مسابقه پیروز شده بودیم، اما وقتی بعد از بازی به رختکن رفتم و دوش گرفتم، مدیر تیم بابت پیراهن بازی صدم به من گفت که داخل یک پلاستیک است. من اصلاً آن پیراهن را قبول نکردم و آن را رها کردم. در حال حاضر هم هیچ گونه پیراهنی ندارم. هنگامی که بازیکنی رکوردی را به ثبت می‌رساند و احتمالاً برنامه‌ای برای تمدید قراردادش وجود ندارد، این زمان مناسبی است که در آخرین بازی، هنگامی که ۱۰۰ بازی انجام می‌دهد، به او پیراهنی اهدا شود. مدیران پرسپولیس گفته بودند که ما قصد داشتیم پیراهنی به گولسیانی نماییم، اما به خاطر نتیجه نگرفتن در آن بازی کوتاهی کردند، اما این موضوع صحیح نیست و به نظر می‌رسد فراموش کرده بودند که چه اقداماتی باید انجام دهند.
* در حال حاضر مشغول چه کاری هستی؟ آیا از تیم‌های ایرانی پیشنهادی دریافت کرده‌ای؟
روزهای من به این شکل سپری می‌شود. صبح ساعت ۸ بیدار می‌شوم، صبحانه می‌خورم و برای تمرین به بیرون می‌روم و حدود ساعت ۶ به خانه بازمی‌گردم. از صبح تا عصر فقط مشغول تمرین هستم. قبلاً چنین فعالیتی نداشتم، اما وقتی تیمی ندارید باید سعی کنید خود را آماده نگه دارید و انگیزه‌تان را حفظ کنید. این برای من یک واقعیت شده است. من یک مبارز واقعی هستم و نمی‌خواهم تسلیم شوم. به همین دلیل می‌خواهم به ایران برگردم زیرا ایران برای من مانند خانه دوم است. اگر پیشنهادی خوب از ایران دریافت کنم، شاید بازگردم. بیایید ببینیم چه پیش خواهد آمد.
* برای هواداران پرسپولیس چه پیامی داری؟
من پیام‌های زیادی از هواداران پرسپولیس دریافت کردم که به قدری فراوان بودند که نتوانستم به همه پاسخ دهم. می‌خواهم از همه آن‌ها تشکر کنم. آن‌ها پیام‌های زیبا و احساسی برای من ارسال کردند و احساس کردم که محبتشان نسبت به من واقعی و صمیمی است. مهمان نوازی آن‌ها نشان داد که واقعاً مرا دوست دارند. از این فرصت استفاده می‌کنم و به هواداران پرسپولیس می‌گویم که از حمایت آن‌ها سپاسگزارم و برای محبت به خانواده‌ام قدردانی می‌کنم. دوران حضورم در پرسپولیس را هرگز فراموش نخواهم کرد و امیدوارم دوباره با هواداران پرسپولیس دیدار داشته باشم. اگر به عنوان بازیکن ممکن نشود، امیدوارم به عنوان مربی ملاقات کنیم. هیچکس نمی‌داند آینده چه برنامه‌هایی برای ما خواهد داشت.
