نیمکت استقلال محلی برای دلال‌ها نیست/ در نام غیرت و تعصب زشت‌ترین کلمات را به بازیکنان می‌زدند
محمد مایلی‌کهن در نیمه مرداد سال ۱۳۹۰ به‌طور غیرمستقیم به یکی از تیم‌هایی که در دهه ۸۰ موفق به کسب قهرمانی در رقابت‌های جام حذفی شد، اشاره کرد و ادعا کرد که این تیم شب قبل از مسابقه بازیکن حریف را خریداری کرده است که این موضوع تاثیر به‌سزایی در قهرمانی آن تیم داشته است!
اظهارات مایلی‌کهن و همچنین موضوعات پیرامون استقلال سبب شد فرهاد مجیدی در تاریخ شانزدهم مرداد ۱۳۹۰، در مصاحبه‌ای جنجالی به بیان نظراتی بپردازد که هنوز هم خواندن آن‌ها حائز اهمیت است:
- از دوران کودکی آرزو داشتم پیراهن استقلال را بر تن کنم. به شدت تحت تاثیر مجید نامجومطلق بودم و دلم می‌خواست پیراهن شماره ۷ استقلال به من تعلق گیرد، اما هرگز فکر نمی‌کردم روزی به عنوان بازیکن این تیم شناخته شوم. این رحمت خدا بود که توانستم به مقام کاپیتانی در استقلال نائل آیم. تنها خداست که به انسان‌ها عظمت می‌دهد و امیدوارم شایستگی این لطف را داشته باشم.
- فرهاد مجیدی به‌عنوان سرباز استقلال تنها به پیراهن آبی این تیم و رضایت هوادارانش اهمیت قائل است.
- من تمامی گفته‌های محمد مایلی‌کهن درباره وضعیت فعلی فوتبال کشور (که اشاره به سال ۱۳۹۰ داشت) را تایید می‌کنم. همان‌طور که حاجی‌مایلی بیان کرد، قهرمانی که به‌دنبال تحقق آن به هر اقدام غیرقانونی و غیراخلاقی متوسل شود، نمی‌تواند موجه باشد و در فرهنگ استقلال جایی ندارد.
- استقلال تیمی محلی نیست که هر کسی بخواهد به آن شرط بگذارد.
- برخی افراد، زشت‌ترین و بی‌احترامی‌ترین الفاظ را تحت عنوان غیرت و تعصب به بازیکنان نسبت می‌دهند، در حالی که مدام از مباحث فرهنگی و اصول اخلاقی سخن می‌گویند.
- نیمکت استقلال نمی‌تواند مکان افرادی چون دلالان و اهل کسب و کار باشد که به‌نام سرپرستی و کمک مربی در آن نشسته‌اند، بلکه باید محل حضور پیشکسوتان محترمی مانند پورحیدری‌ها، مظلومی‌ها، روشن‌ها و فریباها باشد.
