استکی: هر باخت امید به پیروزی های بزرگ در آینده را در خود دارد/ نقره آسیا شایسته سام بود

علیرضا استکی در گفتگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در مورد مسابقات قهرمانی امیدهای آسیا اظهار کرد: سطح فنی تمامی دسته‌های سنی در قاره آسیا بسیار بالاست، لیکن میان سطح فنی رده سنی امید و بزرگسالان تفاوت‌های قابل توجهی وجود دارد. در این رقابت‌ها شاهد حضور قهرمانان رده جوانان، نفرات دوم کشورهای مختلف و حتی بوکسورهای جوان تیم‌های بزرگسال نیز هستیم. مسابقات بوکس رده امید به آرامی در حال تثبیت جایگاه خود در میادین مختلف است، چراکه بوکسورها پس از این مرحله، ناچار به رقابت در سطح بزرگسالان خواهند شد.

فدراسیون با اعزام تیم امید گام بزرگی برداشت

استکی در ادامه بیان کرد: پیش از آغاز مسابقات، به خوبی آگاه بودم که وقوع برخی شرایط خاص باعث خواهد شد بیشتر بر روی حضور در این رقابت‌ها تمرکز کنیم. بابت شکست‌های احتمالی نگرانی ندارم، زیرا پشت این باخت‌های موقتی، پیروزی‌های متوالی نهفته است و این تجربیات مسلماً بوکسورها را برای حضور در رده بزرگسالان آماده‌تر خواهد کرد. اگر به طور خاص در رده امید هستم، بیشتر به دلیل عشق به مربیگری است و نه به دنبال اهداف شخصی. از فدراسیون صمیمانه تشکر می‌کنم که بعد از فراز و نشیب‌های ناشی از جنگ، اقدام به اعزام این تیم کرد.

اگر نتیجه‌گرایی هدفم بود، سرمربی تیم امید نمی‌شدم

سرمربی تیم بوکس امید درباره نگرانی از عدم کسب نتایج مطلوب تصریح کرد: مربیانی هستند که به دلیل پاداش‌های مالی که از فدراسیون و رشته‌شان دریافت می‌کنند، باید در پی نتایج باشند. هر مدالی که بچه‌ها به دست آورند باید با افتخار به مربیان ایرانی تعلق گیرد که تنها به دلیل عشق و تعهد به این رشته فعالیت می‌کنند. اگر روزی هدفم نتیجه‌گرایی بود، هرگز سرمربی تیم امید نمی‌شدم. همه مطلع هستند که در هر رده‌ای که حضور داشته‌ام، نهایت تلاش خود را به کار بسته‌ام و تاثیرگذار بوده‌ام.

استکی با تأکید بر این نکته افزود: این باخت‌ها، به خصوص در رده سنی امید، نباید نگران‌کننده باشد. در تیم ما با ترکیب شش‌نفره، به جز سام استکی و نیما بیاتی که سابقه حضور در تیم‌های پایه را دارند، باقی اعضای تیم زیاد شناخته‌شده نیستند. برخی از بوکسورهای توانمند که لازم بود در کنار تیم امید حضور داشته باشند، با تیم بزرگسالان تمرین کرده‌اند. از آقای حسینی (رئیس فدراسیون) تقاضا دارم که در این خصوص یک تحلیل دقیق صورت گیرد.

چند بوکسور بااستعداد در ی‌ها شرکت نکردند

استکی اظهار داشت: اگر هدف ما دادن فرصت به سایر بوکسورها در تیم امید باشد، عدم حضور این نفرات می‌تواند پیامد مثبتی داشته باشد، اما اگر به دنبال کسب مدال و نتایج خوب در این رده سنی هستیم، باید نفرات مستعد این رده نیز در دسترس من باشند. بوکسورهای بااستعدادی در این رده وجود دارند که به دلایل مختلف در ی‌ها شرکت نکرده و به اردوها نپیوسته‌اند. این مسئله قطعاً به این بچه‌ها آسیب خواهد زد.

استکی در خصوص دلایل این کم‌توجهی توضیح داد: به نظرم به دلیل اینکه تیم امید جدی گرفته نمی‌شود، این جوانان نیز از شرکت در ی‌ها دوری کرده‌اند. این مسابقات نشان داد که رده سنی امید تا چه حد جدی است و دنیا در این زمینه در حال سرمایه‌گذاری است.

مدال نقره آسیا حق سام بود

سرمربی پیشین تیم ملی بزرگسالان در خصوص مسائلی که پیرامون فرزندش، سام استکی، مطرح شده بود، ابراز کرد: این مدال باید سومین مدال سام محسوب می‌شد. او باید در رده نوجوانان و جوانان نیز مدال می‌گرفت، به ویژه اینکه سام با بوکسورهایی رقابت کرد که نهایتاً به فینال رسیدند و مدال طلا را کسب کردند. این مدال حق اوست، زیرا به بلوغ و قابلیت‌های ویژه‌ای دست یافته است.

او همچنین به این نکته اشاره کرد که هیچ تبعیضی میان سام و دیگر بوکسورها قائل نیست و گفت: این را می‌توانید از همه مربیان و اعضای تیم بپرسید که سام در این سال‌ها بیشترین سختی را تحمل کرده است و با کمترین توجه و عشق مواجه بوده است. به طور عمد تلاش کردم از همه بچه‌ها کمتر به او رسیدگی کنم و باید به گونه‌ای رفتار می‌کردم که تنها مربی باشم و رابطه پدر و فرزندی ما تنها در خانه باشد.

بارها به خودم گفتم که چرا پسرم را وارد بوکس کردم

استکی در پایان خاطرنشان کرد: یکی از مسائلی که همیشه من را آزار داده، لحظاتی است که سام به رینگ می‌رود و در این مواقع بارها به خودم گفتم که چرا او را وارد این رشته ورزشی کردم. همه می‌دانند که در این رشته هیچ توجیه مالی برای آینده وجود ندارد. از این پس سام باید بیشتر از همیشه تلاش کند، چرا که دنیای جدیدی به روی او در حال باز شدن است و او نباید صرفاً به مدالش اتکا کند بلکه باید برای شدن بیشتر بجنگد.

استکی درباره انتقاداتی که در سال‌های اخیر به فرزندش وارد شده گفت: این هجمه‌ها در دو، سه سال گذشته اوج گرفته و به حواشی به وجود آمده مربوط می‌شود. روح‌الله حسینی نظر خاصی به سام دارد و اعضای فدراسیون نیز به او احترام می‌گذارند؛ زیرا او از کودکی در کنار بوکس بوده است. واقعاً شرایط دشواری است که فرزند کسی در تیمی شود که پدرش سرمربی‌اش است. به عنوان پدر از این مسئله واقعاً رنج بردم زیرا گاهاً باید به عنوان مربی عمل کنم و در مواقعی دیگر به عنوان پدر. سعی کردم در جاهایی که ضرورت داشت، مربی باشم، اما نمی‌دانم در جنبه پدری چقدر موفق بودم.

تنها به دنبال حضور نیستم

استکی در رابطه با ادامه همکاری‌اش با تیم امید پیش‌بینی کرد: برای من تفاوتی ندارد. اگر مایل باشند ادامه می‌دهم و اگر نه، بدون سر و صدا می‌روم. تنها به دنبال حضور صرف نیستم و در این رده سنی نیز مایلم اثرگذار باشم. برخی از اعضای این تیم می‌توانند به تیم ملی بزرگسالان راه پیدا کنند و قطعاً این نفرات می‌توانند به عنوان نفرات دوم تیم ملی تأثیر مثبت داشته باشند.

حریف امیر علی‌اکبری ورزشکار توانمندی است

استکی در خصوص وضعیت امیر علی‌اکبری، مبارز کشورمان تصریح کرد: در حال حاضر در روسیه و در کنار امیر علی‌اکبری هستم. این اولین مسابقه امیر در سازمان ACA است. در مدتی که در قهرمانی آسیا بودم، امیر پیش از رقابت با یکی از دوستان مشترک، در یک کمپ در ترکیه حضور داشت و این موضوع خاطر مرا آسوده کرد. حریف روسی واقعاً ورزشکار بااستعدادی است و امیدوارم امیر این بار نیز موفق شود.

/