نتیجه یک تحقیق: ساعت‌های هوشمند ابزارهای دقیقی برای اندازه‌گیری استرس نمی‌باشند
به گزارش ایتنا و به نقل از تک‌اسپات، این مطالعه که بر روی ۸۰۰ جوان در طی یک سه‌ماهه انجام شد، با استفاده از دستبندهای Garmin Vivosmart 4 به پایش سطح استرس، خستگی و خواب پرداخت. شرکت‌کنندگان هر روز چهار بار وضعیت استرس، خستگی یا خواب‌آلودگی خود را گزارش می‌کردند.
مقایسه این اطلاعات با تجربیات شخصی افراد نشان داد که به هیچ‌وجه هیچ‌یک از شرکت‌کنندگان «امتیاز استرس» متناسب با احساسات واقعی خود را دریافت نکرده‌اند. در واقع، حتی در یک‌چهارم موارد، دستگاه‌ها بطور کاملاً نادرست وضعیت واقعی را ثبت کرده‌اند؛ به‌گونه‌ای که زمانی که فرد احساس راحتی می‌کرد، ابزار استرس بالا را نشان می‌داد.
«آیکو فرید»، نویسنده همکار این تحقیق، اعلام کرد که این نتایج چندان قابل‌تعجب نیست، زیرا به طور عمده ساعت‌ها از طریق اندازه‌گیری ضربان قلب به نتایج می‌رسند، در حالی که ضربان قلب لزوماً به احساسات واقعی مرتبط نمی‌شود. او به‌عنوان مثال اشاره کرد که ضربان قلب می‌تواند در شرایطی چون برانگیختگی جنسی و یا خشم به یک اندازه بالا رود. وی افزود که این یافته‌ها سؤالات مهمی در خصوص کارایی داده‌های پوشیدنی در ارزیابی حالات روانی مطرح می‌کند و کاربران باید آگاه باشند که این ابزارها بیشتر دستگاه‌های مصرفی هستند تا پزشکی.
با این وجود، عملکرد ساعت‌های هوشمند در زمینه پایش خواب بهتر ارزیابی شد. دستگاه‌های مورد آزمایش توانستند مدت زمان خواب را با دقت نسبی ثبت کنند، اما در پیش‌بینی احساس سرحالی فرد پس از بیداری ناتوان بودند. محققان پیشنهاد کردند که داده‌های مرتبط با خواب ممکن است در آینده مبنایی برای یک «سیستم هشدار» جهت پیش‌بینی اپیزودهای افسردگی باشند تا فرد قادر باشد زودتر اقدام کرده و درمان مناسب را دریافت کند.
«مارگاریتا پانایوتو» از دانشگاه منچستر بر این نکته تأکید کرد که داده‌های پوشیدنی می‌توانند بینش‌های ارزشمندی در خصوص احساسات و تجربیات افراد فراهم کنند، اما درک درست از قابلیت‌ها و محدودیت‌های آن‌ها لازم است.
