روش‌های کاهش وزن با وجود استعداد به چاقی چگونه است
محققان دانشگاه کمپلوتنسه مادرید در یک مطالعه بلندمدت که نتایج آن در نشریه معتبر Obesity/ چاقی منتشر شد، رابطه‌ای معنادار میان زمان‌بندی وعده‌های غذایی و تأثیرپذیری از ژن‌های چاقی را شناسایی کردند. این تحقیق با همکاری هزار و ۱۹۵ بزرگسال دچار چاقی یا اضافه‌وزن (میانگین سنی ۴۱ سال) که ۸۰ درصد آن‌ها زن بودند، در ۶ کلینیک تخصصی در اسپانیا به انجام رسید.
یافته‌های این پژوهش نشان داد که زمان مصرف غذا بر وزن بدن تأثیرگذار است و هر یک ساعت تأخیر در میانگین زمان وعده‌های غذایی (فاصله بین اولین و آخرین وعده غذایی روزانه) به افزایش ۰.۹۵۲ واحدی در شاخص توده بدنی (BMI) و ۲.۲ درصد افزایش در وزن بدن پس از ۱۲ سال پیگیری مرتبط می‌باشد. در افرادی که دارای بیشترین استعداد ژنتیکی چاقی بودند، هر ساعت تأخیر غذایی به افزایش ۲.۲۱ واحدی در شاخص توده بدنی منجر شد.
چرا زمان صرف غذا از اهمیت بالایی برخوردار است؟
پاسخ به ساعت زیستی بدن (circadian rhythms) بازمی‌گردد: غذا به‌عنوان یک هماهنگ‌کننده زیستی (Zeitgeber) عمل کرده و زمان خوردن غذا، ریتم عملکرد اندام‌های متابولیک نظیر کبد، لوزالمعده و بافت چربی را تنظیم می‌نماید.
تاخیر در زمان غذا خوردن می‌تواند موجب اختلال در هم‌زمانی ساعت مرکزی بدن (که به نور وابسته است) با ساعت اندام‌های گوارشی شود و در نتیجه، این ناهماهنگی باعث افزایش ذخیره چربی در بدن و مختل شدن کاهش وزن پایدار خواهد شد.
براساس این تحقیق، صرف غذا در ساعات اولیه روز، به‌ویژه برای افرادی که استعداد ژنتیکی چاقی دارند، می‌تواند به‌عنوان یک استراتژی مؤثر جهت دستیابی به کاهش وزن پایدار در نظر گرفته شود.
